Bezkontaktowa aktywacja wodą żywą.
Doświadczenie polegające na bezkontaktowej aktywacji zwykłej wody przy pomocy żywej wody jonizowanej.
Woda aktywowana (jonizowana) może być żywą lub martwą.
Aktywowaną (jonizowaną) wodą żywą nazywamy wodę, nasyconą podczas aktywacji ujemnymi ładunkami w postaci nadprogramowych elektronów, które powoli oddaje (wypromieniowuje) do otaczającej przestrzeni. Przekonać się o tym można na nieskomplikowanym doświadczeniu, opisanym poniżej.
Aktywowaną (jonizowaną) wodą martwą nazywamy wodę, w której jest spory niedobór jonów ujemnych. Taka woda stara się zewsząd przyciągnąć brakujące ładunki (elektrony). Przekonać się o tym można na nietrudnym doświadczeniu, opisanym tutaj.
Aktywowany stan wody jest niestabilny. Powoli (w ciągu doby) powraca on do swojego stanu pierwotnego. Woda żywa dosłownie promieniuje energią (elektronami) na wszystkie strony, natomiast woda martwa zabiera je z otoczenia.
Jeżeli napijemy się wody „żywej”, to ona rozładuje się w naszym wnętrzu jak bateryjka, nasycając nasz organizm jonami ujemnymi. Krew i limfa charakteryzują się niewielkim ładunkiem ujemnym, który nasz organizm z całych sił próbuje podtrzymać na należytym poziomie. Picie wody żywej korzystnie wpływa na nasze zdrowie.
„Żywa” woda jonizowana może być pochodzenia naturalnego (górskie i niektóre podziemne źródła) oraz sztucznego (otrzymana przy pomocy różnorakich jonizatorów wody).
Zdolność wody jonizowanej do wypromieniowywania (oddawania) swoich zbędnych elektronów jest jedną z najważniejszych jej właściwości.
Przekonać się o tym możemy przeprowadzając doświadczenie opisane poniżej.
Weźmy zwykłą wodę kranową (możemy również użyć wody źródlanej bądź butelkowej).
Zmierzymy jej ładunek przy pomocy analizatora ORP (patrz zdjęcie). Jak widzimy – nasza woda wodociągowa ma ładunek dodatni. Jej ORP = (+328,87) (Ag/Cl)
Następnie aktywujmy tę wodę za pomocą dowolnego posiadanego jonizatora wody (minerałów, elektrolizera stacjonarnego lub przepływowego, mikrohydryny itp.).
W naszym przypadku zjonizowaliśmy wodę przy pomocy wkładu-jonizatora „Aschbach” z naturalnymi półszlachetnymi minerałami, wbudowanego do filtracyjnego systemu odwróconej osmozy „Gejzer”.
Zmierzmy przy pomocy analizatora (w naszym przypadku jest to „Ekspert – 001” z elektrodą ESL-43-07 oraz chloro-srebrną elektrodą – do porównania) potencjał ORP wody jonizowanej (patrz zdjęcie).
Wynik: ORP=(-374,32) mV.
Nalejmy jonizowaną (ujemnie naładowaną) wodę do szklanego słoika o pojemności 1 litra, natomiast wodę zwykłą (niejonizowaną) do jednorazowego plastikowego kubeczka o pojemności 200 ml.
Zanurzmy kubeczek ze zwykłą wodą do słoika z wodą jonizowaną. Należy to zrobić w ten sposób, aby kubeczek pływał w wodzie a płyny nie mieszały się (patrz zdjęcie).
Opuśćmy do kubeczka elektrody jonizatora i poobserwujmy zmianę ORP (potencjału redoks) zwykłej wody. Aby pomiary były dokładne należy ostrożnie, co 2-3 minuty, mieszać wodę w kubeczku przy pomocy elektrod oraz wodę w słoiku przy pomocy tegoż kubeczka.
Jeżeli woda jonizowana jest naprawdę aktywna, to ORP zwykłej wody w kubeczku plastikowym zacznie zmieniać się w stronę ujemną i zbliżać się do wartości ORP wody jonizowanej ze słoika.
Dlaczego tak się dzieje? Przecież dwa płyny nie mieszają się? Jest to właśnie zjawisko bezkontaktowej aktywacji wody lub rezonansu. Jak już wspominaliśmy wyżej, nośnikiem nadmiernej energii ujemnej w jonizowanej żywej wodzie są elektrony, przylepione do cząsteczek wody. Dla nich ściana kubeczka plastikowego nie jest przeszkodą. Elektrony, przechodząc przez nią, naładowują ujemnie zwykłą wodę, czyniąc ją jonizowaną wodą żywą.
Właśnie zdolność „wypromieniowywania” nadmiernej energii jest jedną z ważniejszych cech charakterystycznych jonizowanej żywej, bądź martwej wody.
W ten sam sposób będzie ona rozładowywać się również w naszym wnętrzu po jej wypiciu.
Kontynuujmy nasze obserwacje.
Po 4 minutach od zanurzenia ORP zmienił się (zmniejszył się) do (+273,11) mV (patrz zdjęcie).
Po 16 minutach ORP zmienił się (zmniejszył się) do (+185,70) mV (patrz zdjęcie).
Co jakiś czas delikatnie mieszamy wodę i obserwujemy dalej.
Po 26 minutach ORP zmniejszył się do (+132,93) mV (patrz zdjęcie).
Po 50 minutach obserwujemy obniżenie ORP do (+57,61) mV.
I w końcu po 85 minutach długo oczekiwany wynik ze znakiem minus – ORP = (-0,20) mV.
Po 2 godzinach ORP wody w kubeczku plastikowym obniżył się do (-24,83) mV.
Następnie wyłączyliśmy urządzenie i pomieściliśmy elektrody analizatora do wody destylowanej na 30 minut w celu relaksacji. Woda w kubeczku, umieszczona w słoiku pod pokrywką, aktywowała się dalej
Po tym czasie znów przeprowadziliśmy pomiary ORP w kubeczku.
Wynik: ORP (-44,49) mV
Wniosek: aktywacja trwała nadal.
Niektórzy naukowcy nazywają to zjawisko rezonansem dwóch płynów. Lecz bez względu na to jak nazywa się to zjawisko, nasz miernik ORP wykazał znaczącą zmianę ORP, która świadczy o tym, że nasza zwykła woda stała się aktywowana a jej picie - bardzo korzystne dla zdrowia!
Doświadczenie zostało przeprowadzone na podstawie rekomendacji Naukowo-Badawczego Centrum „IKAR”, m. Iżewsk www.ikar.udm.ru