Przy ropnych ranach i ropniakach pooperacyjnych rekomenduje się zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne stosowanie roztworów jonizowanych.
Do przyjmowania wewnętrznego stosowany jest katolit.
W celu przygotowania katolitu do obydwóch części urządzenia wlewa się gotowaną lub przefiltrowaną wodę wodociągową.
Do części anodowej dodaje się 30 ml 10% chlorku wapnia. Czas aktywacji wynosi 8 minut.
Roztwór należy pić z dużego naczynia 300-350 ml, 3 razy dziennie, 30 minut przed jedzeniem w ciągu całego okresu choroby.
Miejscowe stosowanie roztworów jonizowanych.
Po odsłonięciu obszaru ropnego lub ropiejącej rany przeprowadzane jest mechaniczne usunięcie tkanek nekrotycznych oraz przemycie rany roztworem anolitowym.
W celu przygotowania roztworu do obydwóch części urządzenia wlewa się wodę wodociągową o temperaturze 36 stopni C.
Do części anodowej dodaje się 1/3 łyżeczki soli kuchennej.
Czas aktywacji wynosi 12 minut.
Ranę przemywa się przez 2-3 minuty, używając gumowej gruszki (150 ml). Następnie na ranę nakładany jest gazowy tampon, namoczony w anolicie.
Przy dużym stopniu wilgotności rany, należy ją bandażować 2 razy dziennie (przez pierwszą dobę po operacji lub po wykryciu ogniska ropnego).
W drugiej dobie ranę przemywa się anolitem w ciągu 3-5 minut. Następnie ranę osusza się i opryskuje się katolitem. Katolit jest przygotowywany według wyżej opisanej metody. Po opłukaniu na ranie pozostawia się sterylny tampon, namoczony w katolicie o wyżej wymienionych parametrach na czas 1 doby.
W 3 i 4 dobie, a jeżeli zachodzi taka potrzeba to i w 5 dobie, rana przemywana jest katolitem bez pozostawienia na niej tamponu.